Leeftijd zegt niets over hoe iemand in zijn werk staat en functioneert. Toch worden 50-plussers vaak weggezet als ‘te oud’. Zó onterecht, vindt Petra Herman. ‘Leeftijd zegt weinig. Ik spreek een paar keer per jaar mensen van tussen de 30 en 40 bij wie ik denk: zal ik de bewegingssensor aanzetten om te kijken of er nog leven in zit?’
Niet alleen opdrachtgevers twijfelen wanneer ze een CV zien van iemand van boven de 50, kandidaten zijn zelf ook vaak onzeker over hun leeftijd. Petra Herman merkt het regelmatig in gesprekken. ‘Ben ik niet te oud’, vragen ze haar dan. Ze geeft altijd hetzelfde antwoord: ‘Leeftijd is maar een getal.
Waar het om draait zijn drie dingen. Eén: ben je op de hoogte en aangesloten op de laatste ontwikkelingen in je vak? Twee: heb je passie voor je vak en straal je dat ook uit? En drie: heb je nog energie en drive om het verschil te willen maken? Als je aan die drie voorwaarden voldoet, wordt je leeftijd veel minder een issue en misschien zelfs wel een voordeel. Want je brengt vele jaren relevante werk- en levenservaring mee; een veel breder perspectief dan iemand van 30.’
Kijkt Herman Rutgers nooit naar leeftijd?
‘Wij zullen nooit iemand discrimineren op leeftijd. Een behoorlijk deel van onze populatie is ouder dan 40, omdat wij voor senior posities bemiddelen. Het kan wel zo zijn dat een opdrachtgever voor de samenstelling van zijn team een voorkeur heeft voor een bepaalde leeftijd om het team divers te houden. Stel dat het gaat om een team van vijf en je hebt al drie mensen van tussen de 40 en 60 jaar oud en een dertiger, dan is het best logisch om daar een jonger iemand bij te zoeken.’
Hebben vooroordelen over 50-plussers niet ook te maken met het feit dat ze uiterlijk niet voldoen aan het ideaalbeeld van de jonge, dynamische professional?
‘Mensen moeten ophouden met denken dat je carrière voorbij is als je 50 bent. Als je bij bent in je vak, sprankelt van de energie en passie hebt voor wat je doet, dan is dat wat mensen van je onthouden; niet die paar rimpels. Een twintiger of dertiger die totaal geen energie uitstraalt, komt er ook niet. Daarom denk ik vaak: waarom hebben we het niet over energielabels in plaats van leeftijden?’
Is het lastig opdrachtgevers hiervan te overtuigen?
‘Soms heeft het wat meer overtuigingskracht nodig. Ik herinner me een procedure van een aantal jaar geleden voor een directeur communicatie. Ik had vier mensen voorgesteld: één van eind dertig, twee veertigers en een vijftiger. De directeur HR vroeg mij: moeten we de vijftiger wel gaan zien, want die is wel oud. Ik antwoordde dat ze de vijftiger zeker moesten spreken, omdat het iemand was die helemaal up to date was, passie had voor wat hij deed, blakend van energie en met 25 jaar relevante werkervaring op zak. De vijftiger heeft de baan gekregen.’
Hebben jullie zestigplussers in het bestand?
‘Ja hoor en voor een aantal steek ik mijn hand in het vuur, want het zijn echt bijzondere mensen. Als je met ze praat voel je de energie, ze maken moeiteloos verbinding met de jongere generaties en zijn nog helemaal bij in hun vak.’
Misschien vinden mensen het lastig om leiding te geven aan iemand die ouder is dan zij?
‘Dat zou goed kunnen. Als iemand veel meer ervaring heeft dan jij, kan dat als bedreigend worden ervaren. Als oudere collega kun je dat gevoel wegnemen door aan te geven dat je heel coöperatief bent. Dat je er niet op uit bent om aan de stoelpoten van een ander te zagen, maar graag je kennis en ervaring deelt. Ook hier is persoonlijkheid belangrijker dan leeftijd. Want als je op je dertigste een betweter of een haantje bent, dan ben je dat op je vijftigste ook nog, tenzij je wat geleerd hebt.’